Afscheid in stilte…

Verlies en verdriet. Er staat geen leeftijd voor. Het afscheid van een jong iemand is beladen en tegennatuurlijk. De droefheid bij ouderen, die vele jaren lief en leed deelden, valt vaak minder op, maar heeft een heel eigen lading en intensiteit.

Onlangs kreeg ik een melding van het overlijden van een oudere dame. Haar man, compleet overstuur, is zo getroffen dat het hem heel zwaar valt de uitvaart te bespreken. Er zijn geen kinderen en geen directe contacten in de familie. “U bent de enige die ik nu om steun kan vragen.” Ik besloot meteen dat wat er ook zou gebeuren, ik zou deze mijnheer niet meer loslaten. Hij vraagt me bovendien: “Ik wil dat we samen begraven worden, want ik ga gauw achter haar aan hoor.”

Bij de uitvaartplechtigheid van mevrouw bewijzen we, met z’n tweeën de laatste eer. Het is een waardig afscheid – en meneer houdt zich stevig vast aan mij. De tranen rollen over zijn wangen. Ik voel zijn verdriet en realiseer me wat een moeilijke tijd hem wacht. In de maanden daarop bel ik zo nu en dan en ga ik ga bij hem langs. Na ieder gesprekje sluit hij af met: “Je vergeet me niet hè?”

Binnen een half jaar belt de notaris voor de uitvaart van meneer. Ditmaal sta ik aan het familiegraf, bijgestaan door de notaris. En ben ik degene die een traan wegpinkt. Dit zal ik nooit vergeten.

– redactie, met dank aan uitvaartbegeleider Patty-Lou Middel-Leenheer

Neem voor meer informatie over onze begeleiding gerust contact met ons op. (0299) 37 16 87 (dag en nacht bereikbaar) of klik HIER voor contact.

UEV Uitvaartverzorging werkt in Edam-Monnickendam e.o.